اثرات منفی کمبود اسیدآمینه‌های ترئونین و هیستیدین در جیره‌ی ماهی صبیتی جوان (Sparidentex hasta)

در این پژوهش تأثیرات کاهش اسیدهای آمینه‌ی ضروری ترئونین و هیستیدین در جیره به یک میزان ثابت بر روی فاکتورهای رشد، تغذیه، ترکیب شیمیایی لاشه ماهی صبیتی جوان با هدف بررسی اهمیت این اسید‌های آمینه در جیره مورد مطالعه قرار گرفت. این آزمایش در تابستان سال 93 در ایستگاه تحقیقاتی ماهیان دریایی بندر امام خمینی با تعداد 225 قطعه ماهی 7/4 گرمی با سن 140 روز و با شرایط دمایی (°C 5/1 ± 9/28)، pH (2/0± 6/7) و شوری (g L-1 5/0± 48) متناسب با شرایط طبیعی منطقه، انجام شد. این تحقیق در سه تیمار و هر یک با سه تکرار به مدت 42 روز بر مبنای تغذیه با جیره‌هایی غذایی نیمه خالص با بکار گیری اسیدهای آمینه‌ی خالص به انجام رسید. جیره‌های این آزمایش شامل جیره شاهد، بدون کمبود غذایی و دو جیره‌ی دارای کمبود غذایی ترئونین و هیستیدین به میزان 40 درصد کم‌تر از جیره‌ی شاهد بود. در پایان آزمایش اطلاعات مربوط به فاکتورهای رشد، تغذیه و نمونه‌هایی برای بررسی ترکیب شیمیایی و پروفیل آمینواسیدی لاشه جمع‌آوری شدند. همه‌ی شاخص‌های رشد و تغذیه شامل وزن نهایی، درصد افزایش وزن، شاخص رشد ویژه، کارایی پروتئین و تثبیت نیتروژنی و همچنین شاخص چربی احشایی در بین تیمارهای دارای کمبود اسیدآمینه نسبت به تیمار کنترل به‌صورت معنی‌داری کاهش و شاخص ضریب تبدیل غذایی افزایش یافت. درصد بقا در تیمار کمبود اسیدآمینه‌ی ترئونین به‌صورت معنی‌داری کم‌تر از سایر تیمارها بود. میزان چربی خام و انرژی ناخالص لاشه در دو تیمار نسبت به کنترل کاهش یافت. اسیدهای آمینه‌ی ترئونین و هیستیدین در لاشه‌ی ماهیان بدون تغییر معنی‌داری گزارش شدند که نشان‌دهنده ذخیره سازی اسیدهای آمینه کاهش یافته بود. کاهش عملکرد در بسیاری از فاکتور‌های رشد و تغذیه در تیمار کمبود ترئونین نسبت به تیمارهای کنترل و تیمار کمبود هیستیدین نشان‌دهنده اهمیت این اسیدآمینه در تغذیه ماهی صبیتی جوان می‌باشد. اسیدآمینه‌ی هیستیدین به‌صورت بینابینی باعث کاهش رشد گردید که احتمالاً مکانیسمی برای کاهش مصرف این اسیدآمینه در بدن ماهی در مواقع کمبود در جیره موجود می‌باشد.